ตอนที่ 3: ตื่นแล้ว
จ้าวไห่ค่อย ๆ ลืมตาขึ้น เขาตระหนักชัดแล้วว่าตนเองกำลังอยู่ในร่างของอดัม บูดา ความทรงจำของอดัมและของเขาหลอมรวมเป็นหนึ่ง ทำให้เขารู้สึกเหมือนมีชีวิตอยู่สองครั้ง เขาไม่อยู่ในเมืองหลวงที่คุ้นเคยอีกต่อไป ห้องหับรอบตัวเป็นห้องหินคับแคบของปราสาทเก่า เขาจึงเข้าใจว่าได้ถูกส่งออกมานอกเมืองแล้ว
เมื่อเขาหันมองไปรอบ ๆ ก็เห็นชายชราร่างสูงยืนอยู่ข้างเตียง ชายผู้นั้นคือกรีน ผู้อาวุโสประจำตระกูลบูดา เดิมทีอดัมเกลียดกรีน เพราะคนขี้เล่นเช่นอดัมไม่ชอบให้คนคอยดุด่าเตือนสติ แต่จ้าวไห่ซึ่งเป็นผู้ใหญ่จากโลกเดิมรู้ดีว่าคนอย่างกรีนมีความซื่อตรงและภักดีเพียงใด ความแข็งแกร่งของกรีนยังมากกว่าบิดาของอดัมเสียอีก ในสถานการณ์ที่ตระกูลบูดากำลังล่มสลาย การมีผู้ดูแลที่มีประสบการณ์อย่างกรีนอยู่ข้างกายย่อมเป็นความโชคดีอย่างที่สุด
จ้าวไห่ตัดสินใจที่จะไม่ทำตัวแบบอดัมคนเก่าที่เอาแต่ใจ เขาตอบรับทักทายของกรีนด้วยความเคารพ และในใจคิดว่าจะพึ่งพาเขาในการฝ่าฟันอนาคตอันมืดมน เขารู้ว่าโลกใบนี้โหดร้ายเกินกว่าจะอวดดี ดังนั้นสิ่งแรกที่ต้องทำคือรักษาชีวิตตัวเองและคนรอบข้างให้ได้
Leave a Reply